عملکرد خانواده‎های دارای فرزند معلول

مقدمه: هدف از این تحقیق شناخت ویژگی‏ها و عملکرد خانواده‎های دارای فرزند معلول بود تا نقش فرزند معلول در نظام خانواده شناخته شود. روش: پژوهش به روش توصیفی و مقایسه ای انجام شد. جامعه آماری خانواده‎های کارکنان سپاه دارای فرزند معلول و ساکن در شهر تهران بودند. 100 نفر از خانواده‎های دارای فرزند معلول به عنوان گروه نمونه و 100 نفر از خانواده‎های فاقد فرزند معلول به عنوان گروه شاهد به شیوه نمونه‎گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع‏آوری اطلاعات مقیاس سنجش خانواده مورد استفاده قرار گرفت. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده‏ها از آزمون t گروه‏های مستقل (مقایسه میانگین‏ها) استفاده شد. یافته ها: خانواده‎های دارای فرزند معلول در تمامی ابعاد عملکردی ضعیف‏تر از خانواده‎های فاقد فرزند معلول هستند و این تفاوت در ابعاد نقش‏ها، کنترل رفتار و آزمایش عاطفی معنادار است. از سویی دیگر ملاحظه شد که 88 درصد از فرزندان معلول فاقد فعالیت اجتماعی بوده و 47 درصد از داشتن دوستان صمیمی محروم هستند. نتیجه گیری: خانواده‎های دارای فرزند معلول نیاز به حمایت و بازسازی دارند تا بتوانند عملکردی طبیعی داشته و مانع از بروز آسیب‏ها در عملکرد فردی، خانوادگی و اجتماعی در سایر اعضای خانواده بشوند.